Sunday, September 16, 2007

အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္


၀ိုင္အိုလဲ့ခ်ိဳႏွင့္ ေစာရန္ႏုိင္| ဇြန္ ၂၀၊ ၂၀၀၇

“ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာေနရတာ ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက ငွက္လိုပဲ” လုိ႔ ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္ မယ္လ ဒုကၡသည္စခန္းထဲက ေလးမူက ေျပာတယ္။ သူက ဒီေန႔ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔ မွာ က်ေရာက္တဲ့ ကမၻာ့ဒုကၡသည္မ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲကို တက္ေရာက္ လာတဲ့ ဒုကၡသည္ ၂၀၀၀ ထဲက တေယာက္ပါ။

စခန္းထဲမွာ ၁၇ ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေနထိုင္ခဲ့ၿပီး အခုအခါ အသက္ ၂၁ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ကရင္ဒုကၡသည္ေလး ေလးမူက “က်ေနာ္ တကၠသိုလ္မွာ ပညာသင္ၿပီး ဆရာ၀န္တေယာက္ ျဖစ္လာေအာင္ ႀကိဳးစားမယ္လို႔ ေတြးခဲ့ဖူးတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခြင့္အေရးက မေပးဘူး”လို႔ ေျပာျပတယ္။

သူနဲ႔ သူ႔အေဖာ္ေတြက “We want justice in Burma, We want to go home” လုိ႔ ေရးထားတဲ့ စာတန္းကို ကိုင္ေဆာင္လို႔။

ျမန္မာဒုကၡသည္ေတြ ၇ သိန္း ေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ ဒုကၡသည္ေတြကို ကူညီေစာင့္ေရွာက္တဲ့ အဖြဲ႕ေတြ ကဆိုတယ္။ ဒါဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ အမ်ားဆုံး အေရအတြက္ပါပဲ။ ဒုကၡသည္ တ သိန္းခြဲ နီးပါးက ထိုင္း ျမန္မာ နယ္စပ္ စခန္း ေတြ ဆီမွာေနထိုင္ၾကၿပီး ျမန္မာ ဘက္ျခမ္း ေတာေတာင္ေတြနဲ႔ စစ္အစိုးရ ရဲ႕ စုစည္း ေက်း႐ြာေတြ ထဲမွာ ခုိလႈံ ေနၾကသူေတြဆုိ
၁ သန္း ေလာက္ရွိတယ္လို႔ေတာင္ ဆုိၾကတယ္။

ထိုင္း ျမန္မာ နယ္စပ္ အေျခစိုက္ ကရင္ေက်ာင္းသားမ်ား အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဖိုးအယ္ ရဲ႕ အဆိုအရ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့မႈက ဒုကၡသည္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြကို မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲဖို႔ တြန္းပုိ႔ေနေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ေလးမူဆုိရင္ တခါက စိတ္ဓာတ္ က်တာကို ေျဖေဖ်ာက္ရေအာင္လို႔ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးဖူးတယ္။

အုန္းျပန္႔ ဒုကၡသည္စခန္းက စီစီ ကလည္း “စခန္းထဲက စည္းကမ္းေတြက အရမ္းတင္းက်ပ္တာပဲ၊ က်မတို႔ကို အျပင္ေပး မထြက္ဘူး၊ အခုက်မ အထက္တန္းေက်ာင္းေအာင္ၿပီးၿပီ၊ ပညာဆက္သင္ခ်င္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘာအခြင့္အလမ္းမွ မေတြ႕ပါဘူး၊ အရမ္းစိတ္ညစ္တယ္”လို႔ေျပာတယ္။

ထုိင္း ျမန္မာနယ္စပ္ က ဒုကၡသည္အေရးဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ အတြင္းမွာ အဆက္မျပတ္ႀကီးထြားလာေနတယ္၊ ဒုကၡသည္ အသစ္ေတြလည္း ထပ္တိုးေနဆဲပါပဲ၊ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ဒုကၡသည္ေတြအေရးက ကရင္၊ ကရင္နီ ဒုကၡသည္ေတြထက္ ပိုဆိုးတယ္။ ထိုင္းအစိုးရက သူတုိ႔ကို တရား၀င္ ဒုကၡသည္ေတြအျဖစ္ အသိအမွတ္မျပဳဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြအျဖစ္နဲ႔ ဘ၀ကို ျဖစ္သလို ရင္ဆိုင္ရပ္တည္ေနရတယ္။ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ၃ သိန္းေလာက္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ထဲမွာ ခုိလႈံေနရတယ္လို႔ ရွမ္းလူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႕အစီရင္ခံစာက ဆိုတယ္။

ျမန္မာျပည္ အေနာက္ျခမ္းက ရိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ေတြဆိုရင္လည္း ပင္လယ္ကိုျဖတ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံနဲ႔ မေလးရွား ႏိုင္ငံေတြဆီ လာဖို႔ ႀကိဳးစားၾကရတယ္။

ဘယ္လိုပဲ ဒုကၡေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရ ပါေစ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ မိခင္ ႏိုင္ငံ ကို တေန႔ ျပန္ရႏိုး ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကဆဲပါ။ “က်ေနာ္တို႔ အိမ္ က်ေနာ္တို႔ ျပန္ခ်င္တယ္၊ လြတ္လပ္မႈေတြအျပည့္ရတဲ့ တေန႔ေပါ့”လို႔ ေလးမူက ေျပာပါတယ္။



No comments: