အ႒မေျမာက္အေလ့အထ - ၂

Posted August 21st, 2007 by MyanmarScholar

in

• Social

(စြမ္းရည္ျမင့္မားျခင္းမွ ႀကီးက်ယ္ ေျပာင္ေျမာက္ျခင္းသုိ႔) ေကာင္းျမတ္ေက်ာ္စြာ စြမ္းရည္ျမင့္မား အေလ့အထခုနစ္ပါး စာအုပ္ထုတ္ေ၀ခ်ိန္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွစကမၻာႀကီးသည္ သိမ္ေမြ႕စြာ ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ အဖြဲ႕အစည္း၊ လုပ္ငန္း၊ မိသားစု၊ ကုိယ္ေရးကုိယ္တာကိစ၊ အမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံေရးတုိ႔တြင္ ရင္ဆုိင္လာရသည့္ စိန္ေခၚမႈႏွင့္ ရႈပ္ေထြးမႈမ်ားသည္ အေရးပါအရာေရာက္မႈ စံ မ်ား ကြဲျပားလာျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ကုိ ဘာလင္တံတုိင္း ၿပဳိသြားသည္ကုိ ႀကဳံရေသာႏွစ္၊ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းေခတ္တြင္ စတင္၀င္ေရာက္ခ်ိန္၊ အသစ္အသစ္မ်ား ေမြးဖြားခ်ိန္၊ အံ့ဘနန္းထူးကဲေသာ မဟာေျပာင္းလဲမႈမ်ားျဖစ္ခ်ိန္ဟု အမ်ားက မွတ္ခ်က္ခ်ရေသာ တကယ့္ကာလသစ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ အမ်ားက အေလ့အထခုနစ္ရပ္သည္ ယေန႔ ေလာကသစ္ႏွင့္ အံ၀င္ခြင္က်ရွိေသး ပါ၏ေလာဟု ေမးလာၾကသည္။ စတီဖင္ကုိေဗး၏ မေျပာင္းမလဲ တစ္မ်ဳိး တည္းေသာအေျဖမွာ ေျပာင္းလဲမႈ မ်ား ႀကီးမားလာၿပီး စိန္ေခၚမႈမ်ားပုိํ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းလာေလ အေလ့ အထခုနစ္ရပ္မွာပုိํ အံ၀င္ခြင္က် အသုံးတည့္ေလ ဟု ျဖစ္သည္။ အေလ့အထခုနစ္ရပ္၏ ရည္ ရြယ္ရင္းသည္ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္ဖုိ႔ ျဖစ္သည္။ အားလုံးႏွင့္ဆုိင္သည့္ ျပည့္ စုံေသာ စည္းကမ္းကလနား၊ စြမ္း ေဆာင္ရည္ႏွင့္ အက်င့္စရိုုိက္တုိ႔ အတြက္ အခ်ိန္မေရြး က်င့္သုံးႏုိင္ ေသာတရားအျဖစ္ အေလ့အထခုနစ္ ရပ္က ကုိယ္စားျပဳသည္။ ယေန႔ကမၻာတြင္ တစ္ဦးခ်င္း အရျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႕အစည္းလုိက္ျဖစ္ေစ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားရန္မွာ ေရွာင္လႊဲํ မရေပ။ ယင္းမွာ ေလာကကစား ကြင္းသုိ႔ ၀င္ေရးအတြက္ အရင္းအႏွီးပင္ ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ေလာကသစ္အတြင္း ရွင္သန္ရန္၊ ေပ်ာ္၀င္ စီးေမ်ာရန္၊ အေျပာင္းအလဲလုပ္ႏုိင္ရန္၊ ထူးခြၽန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ႏွင့္ ဦးေဆာင္ႏုိင္ရန္အတြက္ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားျခင္းထက္ ပုိလြန္ေသာ အရည္အေသြးတစ္ရပ္ လုိအပ္ေပေသး သည္။ ယင္းမွာ ႀကီးက်ယ္ေျပာင္ ေျမာက္ျခင္း (Grateness) ပင္ ျဖစ္ သည္။Grateness သည္ အျပည့္အ၀ ျဖည့္ဆည္းမႈ(Fullfillment)၊ ထက္သန္ေသာ စီမံေဆာင္ရြက္မႈ (Passionate Execution) ႏွင့္ အေရးပါေသာ ပါ၀င္ ကူညီမႈ (Significant Contribution) တုိ႔ ရရွိေစဖုိ႔ ျဖစ္သည္။ ယင္းတုိ႔တြင္ မတူေသာရႈေထာင့္တစ္မ်ဳိးစီ ရွိသည္။ ပင္ကုိေစ့ေဆာ္မႈ (Voice) ဟု ဆုိႏုိင္သည့္ လူသား၏ ပါရမီ၊ စြမ္းရည္၊ စိတ္ပါ၀င္စားမႈတုိ႔ကုိ အျမင့္ဆုံး ေရာက္ေအာင္ ဖြင့္ထုတ္ေပးရန္ ေတြး ေခၚမႈပုံစံအသစ္၊ ကြၽမ္းက်င္မႈစြမ္းရည္ အသစ္၊ အသုံးခ်ရမည့္နည္းနာအသစ္ တည္းဟူေသာ အေလ့အထအသစ္ လုိေပသည္။ အ႒မေျမာက္အေလ့အထသည္ ယခင္ အေလ့အထခုနစ္ရပ္အတြင္း ဆြဲ သြင္းရမည့္ အေလ့အထမ်ဳိးမဟုတ္ပါ။ ယေန႔ပညာလုပ္သားေခတ္ (Knowledge Worker Age) ႀကီး၏ အဓိက စိန္ေခၚမႈႀကီးမ်ားကုိ ရင္ဆုိင္ႏုိင္ရန္ အေလ့အထခုနစ္ရပ္ကုိ စုစည္းသုိင္းဖြဲ႕ ေပးမည့္ တတိယရႈေထာင့္အျမင္တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ အ႒မေျမာက္အေလ့ အထမွာ ကုိယ့္စိတ္ရင္းေစ့ေဆာ္မႈကို ဆန္းစစ္ရွာေဖြျခင္းႏွင့္ အျခားသူမ်ား ကုိလည္း ဆန္းစစ္ရွာေဖြရန္ အားေပး ျခင္း (Find Your Voice and Inspire Others to Find Theirs) ပင္ ျဖစ္ပါ သည္။ အ႒မေျမာက္အေလ့အထသည္ ယေန႔အမွန္တကယ္ ႀကဳံေတြ႕ေနရ ေသာ အေျခအေနမ်ား၏ အလြန္႔ အလြန္ အလားအလာေကာင္းေသာ ဘက္ဆီသုိ႔ ဦးတည္ရာလမ္းေၾကာင္း ကုိ ကုိယ္စားျပဳပါသည္။ ယခင္ေဖာ္ျပဖူးသည့္ နာက်င္ခံခက္မႈ၊ ဖရုိဖရဲၿပဳိကြဲ မေသခ်ာမႈတုိ႔၏ လုံးလုံးဆန္႔က်င္ဘက္ အပုိင္းတြင္ ရွိပါသည္။ အလားအလာ ေကာင္းမ်ားကုိ အကန္႔အသတ္မဲ့ေစျခင္း၊ ေလာကဓံကုိ ခံႏုိုင္ျခင္း၊ ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္အျပည့္ရွိျခင္းတုိ႔ကုိျဖစ္ေစ ေသာ လူ႔စိတ္၏ အရင္းခံေစ့ေဆာ္မႈ (Voice) ကုိ တူးဆြျခင္း ျဖစ္သည္။ ေကာင္းျမတ္ေက်ာ္စြာ