ႏွစ္ခ်ိဳ႕အနာႏွင့္အလင္းတံခါး
ေလျပည္ႏုႏုထဲမွာ
က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့အတိတ္တစ္ခ်ိဳ႕
ေနေရာင္ႏုႏုေလးေတြထဲ
သာယာခ်ိဳညည္းသံကိုသီဆိုလို႕
ျပန္လည္တူးေဖာ္သီကံုးခ်င္တယ္ .. ။
ေပ်ာ့ညံ့ေနတဲ့ စာနာျခင္းေတြရယ္
ဒီဂရီဆံုးေနတဲ့သက္ျပင္းခ်သံေတြရယ္
အခ်ိဳးမက် ကခုန္ေနတဲ့
ေမွ်ာ္တလြင့္လြင့္အိပ္မက္ေတြရယ္
ဖ်က္ခနဲလြင့္ေမ်ာနစ္ျမဳပ္သြားတဲ့
မ်က္၀န္းၾကယ္ပြင့္ေလးေတြရယ္
ေသြးစက္စက္က်ေနတဲ့ႏွလံုးသားရယ္
အရာအားလံုးေပါင္းစပ္ျပီး
ဘ၀ဆိုတဲ့ဇတ္ခံုေပၚမွာ
ျပံဳးတစ္လွည့္ မဲ့တစ္လွည့္
(ငါ) သရုပ္ေဖာ္ေနရတုန္းပဲ .. ။
သိမ္းဆည္းထုပ္ပိုးထားတဲ့
ဘယ္ဘက္ရင္ေထာင့္ကခံစားမႈအခ်ိဳ႕
တိမ္ေတြညိဳတဲ့ေကာင္းကင္မွာ
ဆြတ္ပ်ံ႕ေမ်ာလြင့္ေနတာ
မေရရာတဲ့အခ်ိန္ေတြအားလံုးထဲ
ဘယ္အတိုင္းအတာထိမ်ိဳသိပ္ထားရမွာလဲ .. ။
ပန္းႏုေရာင္ဓါးတစ္လက္နဲ႕အတူ
လေရာင္မဲ့တဲ့ လမိုက္ညမွာ
ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြငိုညည္းေနတုန္း
၀င္းခနဲျမင္လိုက္ရတဲ့ဓါးသြားေအာက္မွာ
ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးေသြးခ်င္းခ်င္းနီသြားရတယ္ .. ။
မ်က္၀န္းေတြလင္းလက္လာဖုိ႕
ႏွင္းဆီပန္းခင္းနမ္းရိႈက္
လမင္းထံကေအးခ်မ္းျခင္းေတြငွားယူ
ၾကယ္ပြင့္ေလးေတြျခံရံလို႕
အစပ်ိဳးမိတဲ့ဒီပ်ိဳးခင္းမွာ
ေသြးနီေနတဲ့ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုး
အလင္းတံခါးကိုဖြင့္ေပးထားပါတယ္ .. ။
လင္းလက္ၾကယ္စင္
ေနရာက ေန စာဖတ္ေနသည္။ 
No comments:
Post a Comment